Het is een heel makkelijk spel en we spelen het geregeld. Een speler komt in beeld, een verslaggever noemt een naam en wij geven het oordeel: goed of fout.
Deze labels worden in verschillende bewoordingen naar de beeldbuis geschoten. Goed is: Wat een 'BAAS!'/'HELD!'/'KONING!'. Fout is: Wat een 'NERD!'/'LUL!'/'FLAPDROL!'. Of, 'die kan er echt geen klote van.'
Het is het hele leven terugbrengen naar zeer behapbare proporties - ook wel eens lekker.
Vaak zijn we het eens, en we herhalen onze eigen woorden tot in den treure. Je ziet immers je favoriete club wel vaker spelen, dus inmiddels weet ik wel zo'n beetje wat de rest van a of b vindt. Maar dat doet er niet toe. Lekker schreeuwen naar de TV, daar gaat het om.
De linksback van PSV, Erik Pieters, valt vaak in de tweede categorie: fout. Niet radicaal, maar toch. Er zit geen geur of smaak aan die jongen. Kleurloos.
Met zijn enkelblessure in het achterhoofd discussieerden we dan ook - ver voor er bekend was of hij het toernooi zou halen - wie zijn vervanger moest worden. En hoewel de spoeling dun is, treurden we er nooit over. Die Pieters, ach, die vent ('flapdrol') hoeft niet mee hoor, naar het EK.'
Tot van de week het nieuws kwam, via Twitter. Pieters meldde vanuit het ziekenhuis. "Slecht nieuws gekregen van prof. van Dijk. Geen kans op EK. #stillcantbelieveit Thnx voor alle berichten #love"
We waren even stil. Best een goede jongen, die Pieters.