Vandaag begint de eredivisie. Ik weet niet of ik daar klaar voor ben. Zoals spelers nog niet fit zijn, zo weet ik niet of ik al ben opgeladen voor weer een heel seizoen elke week voetbal. Dit heeft niets met het voetbal kijken zelf te maken. Ik heb nu al zin om naar het stadion te gaan, in de samenvattingen en het eindeloze geouwehoer. Wat ik me afvraag is of ik alweer teleurstellingen aankan. Eerlijk gezegd hebben de afgelopen vijf seizoenen met hun ongekende hoeveelheid dieptepunten mijn inherente optimisme tot de grond toe afgebroken. Ik durf geen voorspellingen meer te doen, geen doelstellingen te geven, zelfs bijna geen Feyenoorder meer te provoceren.
Ik heb het gevoel dat de voorbereiding voor mijn club nog maanden langer moet duren. Moeten we niet nog zes nieuwe topspelers aantrekken? Is iedereen wel fit? Is dit allemaal wel verantwoord? Het enige wat me gerust zou stellen is een met 5-0 gewonnen oefenwedstrijd tegen, pakweg, Manchester United.
2 augustus, Groningen-uit, ik ben er allesbehalve gerust op.
---
Van mij mag het seizoen morgen beginnen, we zijn uitstekend voorbereid. Wij hebben al een paar keer in de zon met minstens het halve team een partijtje gespeeld en zelfs een heuse vergadering gehouden. Het systeem en de selectie zijn nagenoeg gelijk aan vorig seizoen, en toen ging het ook prima. Op de desastreuze tweede seizoenshelft na dan, maar wie heeft het daar nog over? Nee, dit kan niet misgaan.
16 augustus, Leidse Boys-thuis, appeltje eitje.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
1 opmerking:
Wat een verrassing voor Ajax, eerste wedstrijd winnen en dat op bezoek bij Groningen. Ik kan er wel helemaal tegenaan.
Een reactie posten