Tour

In de zomer, als het voetbal écht stil ligt, is het tijd voor het wielrennen. Niets beter dan dagen achter de buis hangen en te kijken naar de Tour de France. In drie weken word je duidelijk wat het voetbal soms mist.

Natuurlijk, de strijd. Joris Mathijsen nog nooit uitgeput met open mond en kwijl aan zijn kin van het veld zien komen, of Rafael van de Vaart zijn boord van zijn shirt zien openscheuren, om wat meer lucht te krijgen. Nee, sommige van onze voetballers stappen het veld op alsof het een catwalk is.

Maar wat ik echt mis bij het voetbal is het gelul van commentatoren. Tuurlijk, Ten Apel kan voor veel plezier zorgen. Maar het is niets vergeleken met een dagje Herbert Dijkstra en Maarten Ducrot, de commentatoren van de NOS tijdens de grote wielerwedstrijd.

Naast het verslag van de wedstrijd word je namelijk aan de hand genomen en ben je een dagje op stap met de twee. Dijkstra vertelt wat over de omgeving (tot ongenoegen van Ducrot: "Kan je even je kop houden, we zitten hier naar een fantastische sport te kijken en jij leutert wat over een mooi klooster.") en je krijgt de gezelligheid mee vanuit Frankrijk: "Zit je nu mijn koffie op te drinken, lummel?"

De negentig minuten van een voetbalwedstrijd zijn eigenlijk veel te kort.