Op de laatste training bereiden we ons voor op de wedstrijd, de rest van de week bereiden we ons voor op de huldiging. Want gehuldigd wordt je niet elke week. En in het amateurvoetbal kun je het maar beter zelf organiseren, want anders helemáál nooit.
De mailtjes vliegen mijn mailbox binnen. Wie heeft er een draagbare cd-speler op batterijen? Wie komt foto’s nemen? Na afloop nog een ereronde op de club? Er is nog discussie over de vorm en de kleur van shirts met de tekst ‘Kampioen mannen zondag reserve achtste klasse C 2010-2011’, maar de rondvaart door de grachten staat al vast.
Thuis op de bank doe ik een DVD met 50 jaar Studio Sport hoogtepunten in de speler. De grootste Nederlandse sportsuccessen sinds 1959 komen langs. Alleen maar winnaars en het Nederlands elftal van 1974. En maar huldigen. Arrenslee op het ijs, knuffel van Willem-Alexander, Holland Heineken House, high tea op paleis Soestdijk en met z’n allen op het bordes van je hela hela hela ho lala. Je ziet het ze denken: ‘Moet dit nou?’
Ik heb met ze te doen, de stakkers. Een bootje in de zon met hun maten in achterlijke shirts en met een cd-speler op tien, dat is alles wat ze willen.
Door Jochem
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten