Als ik het sportcomplex oprijd, is het er ineens. Ik zie het eerste elftal trainen en denk: je zou dat maar iedere week vier keer moeten doen.
Eén van de assistenten - het eerste speelt in de eerste klasse, dus het mag aan niets ontbreken - raapt hesjes op langs de kant, en verzamelt de ballen.
De trainer roept: 'Kom maar mannen. Kom op.'
En de keeper na een actie tegen een van zijn verdedigers: 'Hij is niet meer belangrijk dan, hè. Man met bal pakken.'
Ja. Denk ik. Inderdaad, dat weet die verdediger ook wel. En als ik even sta te kijken, hoor ik de trainer ook niets nieuws vertellen.
Ik weet niet wat het is. Misschien komt het doordat ik de trainer onlangs op een zaterdag op de markt tegenkwam. Met bos bloemen in zijn hand. Net achter zijn vrouw en dochter. En dan meekijken hoe er een pond boontjes besteld wordt. Weg mystiek.
Het was weinig op die eerste training van het seizoen. Misschien was het wel gewoon het ontstellende kutweer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten