Ik zag niet uit naar mijn terugkeer op het werk. Steeds weer zou ik moeten vertellen hoe het in de Oekraïne was geweest. "Ja, nee, inderdaad, die wedstrijden vielen wel tegen." Ik voelde me haast persoonlijk verantwoordelijk. "Nee, ik weet het ook niet, wat er nou allemaal aan de hand is, met Huntelaar en Van der Vaart enzo." Pfff.
Al snel wordt mijn vrees bewaarheid. Ik sta nog maar in de lift of daar heb je de secretaresse al: "Ik heb er natuurlijk geen verstand van, maar die Van Persie bakte er echt helemaal niks van." Ja, denk ik, dat kan dan wel zo zijn, maar dan mag jij dat nog niet zeggen.
Gelukkig word ik al snel verlost: vergadering. Ik ga naast de baas zitten, die kan me toch moelijk tijdens de vergadering vragen wie ik vind dat de nieuwe bondscoach moet worden. En toch, ik kan het niet helpen, dwalen mijn gedachten al snel af naar het voetbal. Het gaat, zoals vaker, over dat ene moment.
Als Robben nou gewoon om die Casillas heenloopt...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten