Het is al bijna 12 jaar geleden, maar vergeten zal ik het niet snel: de snelste rode kaart in de eredivisie na een invalbeurt. Dat lijkt triviaal, maar ik ben nu eenmaal bedeeld met een stel hersens dat nutteloze feitjes liever en beter onthoudt dan wetenschappelijke theorieën en praktische kennis. Die breingesteldheid heeft me meer na- dan voordelen opgeleverd, maar voor een voetbalblog lijkt deze handicap me bij uitstek wél geschikt.
Zo kan ik moeiteloos oplepelen dat Marcio Santos, de met veel bombarie gehaalde Braziliaanse wereldkampioen, op 22 december 1996 in de wedstrijd Ajax-PSV mocht invallen. Hij loste Mario Melchiot af en sprintte direct achter een tegenstander aan, om die luttele tellen later van achteren onderuit te schoffelen. En zo kon Santos, 19 seconden nadat hij was ingevallen, het veld alweer verlaten met een rode kaart op zak.
De aanleiding voor deze anekdote is een voorval in de uiterst vermakelijke wedstrijd Heerenveen-PSV van afgelopen zaterdag. De Eindhovenaren werden door Heerenveen vakkundig op een 2-0 achterstand gezet, maar kwamen wonderbaarlijk genoeg nog terug tot 2-2. Aangezien er na de gelijkmaker nog maar een paar minuten te spelen waren en PSV plots de overhand had, probeerde Heerenveen de tijd opzichtig te rekken.
Om die reden besloot trainer Sollied diep in blessuretijd nog eens te wisselen – een veel gebruikt middel van angstige coaches om de resterende speeltijd vol te maken. Het bord ging omhoog en wees aan dat nummer 35, Gerald Sibon, zou worden vervangen door nummer 44.
Daar stond hij dan, de 18-jarige Pool Pavel Wojciechowski. Klaar om in te vallen en nog even wat speelminuten mee te pakken. Ik had enorm met de jongen te doen, want de klok wees inmiddels aan dat de blessuretijd nagenoeg was verstreken. Ik hoopte voor hem dat de scheidsrechter uit medelijden in ieder geval nog een minuutje extra zou laten doorspelen.
Helaas.
Terwijl de Pool het veld op sprintte, blies arbiter Kuipers voor het einde. En zo werd Pavel Wojciechowski de speler met de kortste invalbeurt in de eredivisie. Zielig, maar ook onvergetelijk.
Vraag me er over 12 jaar nog maar eens naar.
Door Jamie.
Jamie schreef eerder voor de sportredactie van Volkskrant. Hier een selectie van een aantal sportverhalen op zijn blog over Feyenoord, de Tour, Wimbledon en zwemmen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten