Zeven minuut zeventien, de persconferentie van Louis van Gaal. Voorzitter Dirk Scheringa zet zijn leesbril op, stottert, kijkt weer op zijn blaadje, en vertelt dat Van Gaal de club gaat verlaten.
Louis zit er naast. Kijkt de zaal in, als een heerser, een winnaar, al zou hij zo ook kijken als hij de grote verliezer zou zijn.
Louis noemt het ‘ongelofelijk geweldig’ dat AZ er na vier jaar alles aan doet hem te behouden, en net zo geweldig dat ze in München er alles aan doen hem binnen te halen.
Hij is een ‘ambivalent mens’. Louis en Dirk waren vrienden geworden, net als Boukje en Truus, de vrouwen achter het succesvolle bestaan van voorzitter en trainer. Vrienden. Dat zal allemaal wel meevallen, toch?
Maar dan zie ik een foto op AZ.nl. Dirk in zijn belachelijke bontkraag-jas, daaronder de AZ-das, en Louis, in een omhelsing en een blik die de vreemde daad van AZ, een topcoach voor niets naar Duitsland laten gaan, helemaal verklaart.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten