Het is woensdagmiddag en ik lees over de trainingsintensiteit van PSV en Twente. In deze belangrijke periode doen beide clubs het wat rustiger aan. Alles voor de titel. Het brengt me in twijfel of ik vanavond zelf wel moet gaan trainen. Het zou je toch gebeuren: een jaar geen last van blessures en precies op het moment dat het kan gebeuren, gaat er iets mis. Ik besluit toch maar te gaan, het gaat immers al twee jaar goed.
Toch schieten de beelden van Robben door mijn hoofd. Het hakje tijdens de wedstrijd tegen Hongarije, ter voorbereiding op het WK, en vooral de schrik die er meteen in zat bij het team en op de tribune. Daar lag onze hoop voor de wereldtitel...
Tijdens de training maak ik zo'n zelfde hakje als Robben destijds deed. Bij mij loopt het goed af, maar vijf minuten later gaat het mis. De rechtsback ligt op de grond en het ziet er niet goed uit. Hinkend verlaat hij het veld.
Dick van Toorn is zijn enige hoop voor zondag.
Door Roel
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
:( Maar ik heb de hoop nog niet opgegeven hoor!
Een reactie posten