Begin

Dit jaar lijkt het seizoen iedere week te beginnen.

Eerst was er de start van de Eredivisie. Dat voelt al aardig als de start van een seizoen. Uitzendingen van Studio Sport die ook beelden bevatten van een voetbalwedstrijd, de ranglijst die weer begint met schuiven.

Maar het seizoen begint pas echt als je zelf gaat spelen. Dat gebeurde bij een toernooitje op de club. Alle recreatieteams tegen elkaar. Maar nog niet iedereen was er klaar voor. We waren met z'n tienen, andere teams hadden er nog minder. Op een gegeven moment speelde de scheidsrechter - in zijn gele scheidsrechterspak - met ons mee terwijl hij ook de wedstrijd leidde en riepen we - om en om - "Scheidsie, ga diep" en "Scheids, dat is geen buitenspel, hoor."

Een wedstrijd was het dus nog niet. Dat was pas een week later, een bekerwedstrijd in de stromende regen. De week daarna waren we vrij. Hoe kon dat? We waren pas net begonnen! De tweede wedstrijd voelde dus wederom als een begin - we hadden immers weken niet gespeeld.

Maar ook de tweede wedstrijd was er één voor de beker, en een seizoen begint pas als de competitie start. Dat was afgelopen zondag. Wederom in de stromende regen, en hagel. Het complex was verlaten. Toen ik na de rust op het veld kwam, zag ik niemand. Niemand stond klaar om de tweede helft van de kampioen van de achtste klasse te zien in hun eerste competitiewedstrijd.

Het was ook een krankzinninge pot. 2-0 achter, 3-2 voor, 5-3 achter, 7-4 achter, 7-7. Dit was eigenlijk ook geen voetbal, maar leek op een trainingspartijtje. Kans na kans, ruimte alsof we zeven tegen zeven speelde op een heel veld.

Dus zondag. Dan begint het seizoen pas écht. Met de tweede competitiewedstrijd. Een normale wedstrijd.