Topvoetballer

"Ik weet niet, ben je topvoetballer?"

De dokter kijkt me aan. Graaft hij in zijn geheugen? Of kijkt hij altijd zo naar een patiënt?

Ik lig op een bank. Een voet in een schoen, de ander ontbloot. Smal, geel, hier en daar nog blauw. Het gips dat net verwijderd is, ligt op een aanrecht achter hem. Daarboven hangt een groot beeldscherm, gevuld met twee foto's van mijn rechtervoet die vier weken geleden gemaakt zijn. Ik zie de foto's voor het eerst. En zie de breuk die toen geconstateerd werd, na een trap op het voetbalveld.

Op mijn arm zit een watje met daaroverheen een stuk tape. Om het bloed te stelpen dat net is afgenomen. Iets met controle. De ingevulde vragenlijst ligt nog in mijn schoot.

"Uhm, nee. Niet echt", zeg ik.

"Oke, dan gewoon nog paar weken rust. Eerst een paar keer even trainen. En bij je eerste wedstrijd als wissel beginnen he."

Lach. Hand. Groet.