Manieren

Ik zit op een doordeweekse middag in de trein tussen Den Haag en Amsterdam en ben per toeval in de stiltecoupé beland. Enkele jongens zitten uitgebreid te praten, een ander praat mee via een telefoon die op de speakerfunctie staat. Terwijl ik zit te bedenken wat ik daarvan vind, loopt een vrouw naar de jongens toe en vraagt ze om stil te zijn. Dit mag niet baten. Als even later de conducteur langskomt vraagt ook hij de jongens om op te houden met praten of in een andere coupé te gaan zitten. Eén van de jongens vraagt: 'waarom?' De conducteur zegt: 'omdat dit een stiltecoupé is, en je hoort rekening te houden met andere mensen.'

Een paar weken eerder staat het 1-1 bij Ajax - Marseille. Bij deze stand is Ajax uitgeschakeld in de UEFA-cup. Het is dodelijk stil in mijn gelegenheidsvak 411, zoals helaas wel vaker in de Arena. Ik erger me aan het apathische publiek en besluit maar eens heel hard 'Ajax' te roepen. Een jongen uit de rij voor me kijkt om: welke malloot begint er nou plotseling te schreeuwen? Ik roep nog maar eens 'Ajax'. 'Zo, jij hebt de status van meest vocale supporter van het vak ook weer bereikt', zegt mijn vader, die naast me zit.

Dan, een kansrijke situatie voor het doel van Marseille. Onwillekeurig ga ik staan. Achter me zegt iemand 'zitten!' Als het moment voorbij is kijk ik om wie het is geweest. De man achter me zegt 'ja, er zitten hier ook andere mensen te kijken, daar kun je ook wel eens rekening mee houden.'