Hand

We stonden langs de kant, mijn maat en ik, en keken naar het partijtje van het jeugdteam dat we trainen. De voorafgaande rondo was zozo. Nu we er bijna een jaar op hebben zitten, bespraken we de voortgang van de spelers. Niet te serieus natuurlijk, maar het is fijn als je jongens beter ziet worden. Daarnaast legden we het spel af en toe stil, en gaven aanwijzingen.

Er kwam een mooie uitbraak met een fijne voorzet. Een speler van de tegenpartij sloeg de bal weg met zijn hand. De jongens wilden een penalty, maar om te voorkomen dat het spel lang stil zou liggen (ik neem, nee, ik neem) telden wij een doelpunt en lieten het spel hervatten. De handsbal riep ik bij me.

"Waarom doe je dat, dat is niet nodig hè."

"Ja, maar dan is het toch gewoon een penalty?" zei hij, nietsvermoedend.

"Dat is toch niet leuk? Zij geven een mooie voorzet en kunnen hem inkoppen. En dan sla jij de bal weg."

"Dat mag toch, is toch gewoon een penalty!"

Dankjewel, Luis Suarez. Dank voor het voorbeeld.

Daar stonden wij, met ons goede gedrag.