Peer

Het is overbekend dat het voetbal kijken met leken, zoals dat af en toe noodgedwongen voorkomt, een veelheid aan ongenoegens met zich meebrengt. Eén der meest vervelende hiervan doet zich voor als iemand, die zich ten onrechte gekwalificeerd acht commentaar te geven, na een slechte actie begint te oreren over "dat ze er toch elke dag op kunnen oefenen" en "er miljoenen voor betaald krijgen en er nog steeds niets van kunnen".

Hoewel ik mij hier buitengewoon aan kan ergeren betrap ik mezelf tot mijn schaamte in bepaalde situaties ook op dit soort sentimenten, en dat betreft altijd afstandsschoten. Hoe is het toch in 's hemelsnaam mogelijk dat zo veel afstandsschoten richting cornervlag of tweede ring verdwijnen? Ze oefenen daar toch elke dag op? Bij in één keer genomen ballen is het percentage dat op doel gaat potverdorie nog geen vijf procent!

Sinds mijn eigen wedstrijd van afgelopen zondag ben ik er weer even aan herinnerd hoe dit komt.

Ik ben mee naar voren, sta even buiten de zestien in gunstige positie, roep de naam van degene die zich even voor me heeft vastgelopen, hij legt de bal mooi terug en ik denk "nu ga ik me die bal toch een enorme peer verkopen.."

Dat moet je dus niet doen.