Hij heet Marco, net als San Marco. Hij is de onbetwiste spits van deze laagvlieger: snel, technisch en doelgericht. Op hem zijn alle ogen gericht, hij moet de goals maken, de overwinning binnenhalen. Vandaag zal dat niet lukken. Hij weet het, maar zal nooit verzaken. Elke week opgewekt het hele team op zijn schouders.
Bij een ingooi staat hij aan de andere kant van het veld, en niet vrij. Toch roept een medespeler 'naar Marco!' Alsof dan alles goed zal komen.
Hij is zachtaardig, een vriendelijke man. Heeft niet dat gemene wat de grote Marco wel kon hebben, als het nodig was. Als hij diep in de tweede helft de bal krijgt, alleen tegen vijf verdedigers, is de rest van zijn team te moe om aan te sluiten. Hij gaat er één voorbij, maar dan wordt hij gesmoord. Even laat hij zijn schouders hangen: 'Sorry jongens.'
Van achter klinkt het: 'Geeft niet Marco'.
Posts
2 opmerkingen:
Ik neem aan dat jij die tweede verdediger was die hem tegenhield, Beest? Super relaxte vent is dat inderdaad.
Nee, ik was lekker aan het Greg-van-der-Wielen, toen. Een zekere Arubaan doen verbleken, je weet.
Een reactie posten