Even niet

Even dacht ik dat ik het voetbal maar tijdelijk voor gezien moest houden. Ik woon in Brussel, dus om de wedstrijden van mijn club te zien ben ik aangewezen op kroegen (voor de Champions League) en internetstreams (voor de Eredivisie). Dit is niet altijd een onverdeeld genoegen, en na Auxerre-uit had ik al weinig trek in het op een bibberig streampje op mijn laptop kijken naar ADO-thuis.

Lang verhaal kort, na de wedstrijd was mijn humeur danig verslechterd en zat ik met de rest van de dag open, want ik had weinig zin om naar de concurrentie in de Eredivisie te kijken. Even geen voetbal meer.

Helemaal viel er echter niet aan te ontkomen, aangezien er voor vandaag nog een tochtje naar het Constant Vanden Stock-stadion op het programma stond, om kaarten te halen voor de wedstrijd, sorry, match RSCA - Charleroi van 27 november. Ik nam de metro naar de verpauperde wijk Anderlecht, want daar hebben we het natuurlijk over, en liep achter wat stewards aan richting stadion. Het stadion staat middenin een woonwijk, en aangezien vanavond de topper tegen Club Brugge werd gespeeld, was er veel volk in paars-witte sjaals op de been. Voor elf euro per stuk kocht ik staanplaatsen achter het doel, en voor ik het wist had ik enorm veel zin om naar het voetballen te gaan. Het slechte humeur was verdwenen, het was Ajax geweest dat me zo in mineur had gebracht. Misschien moest ik maar wat minder met m'n eigen club bezig zijn de komende tijd. Even voor Anderlecht, dus.

Om mijn nieuwgevonden clubliefde te ondersteunen liep ik naar een kraam met supportersparafernalia. Even keek ik rond, maar uiteindelijk kwam er maar één artikel in aanmerking: