zondag 6 september 2009

Doelstelling

- Geen laatste worden
- Linkerrijtje
- Eerste vijf
- Eerste drie
- Kampioen

Dat zijn zo'n beetje de mogelijkheden. De doelstelling, hoeksteen van de verwachting, is in onze klasse van het voetbal een vrij nutteloos gegeven. Als de doelstelling gehaald wordt kunnen we onszelf weliswaar belonen met bier en tevredenheid, maar als er collectief of individueel wordt gefaald zijn er geen consequenties. Voor volgend jaar zal dezelfde selectie grofweg dezelfde doelstelling nastreven.

Toch voelt het dit jaar allemaal net even anders. Vorig jaar was de hoop hooggespannen, na een sterke laatste seizoenshelft het jaar daarvoor. Er waren erbij die hardop het K-woord in de mond durfden te nemen. en de titel van herbstmeister leek in eerste instantie hun gelijk te bewijzen. Om een lang verhaal kort te maken, we werden uiteindelijk vijfde.

Daarom lijkt dit jaar voorzichtigheid geboden. We weten dat we met de besten kunnen meekomen, maar dat de meeste ploegen zeker ook met ons mee kunnen komen. Om kampioen te worden zullen een hoop dubbeltjes een hoop goede kanten op moeten vallen. Ook dit jaar zullen slechte scheidsrechters, snoeiharde tegenstanders en brakke ochtenden ons in de weg staan. De beste doelstelling blijft waarschijnlijk toch wat een teamgenoot ons in het eerste seizoen steevast toeriep, als we weer eens op een 7-0 achterstand waren gezet: 'gewoon lekker blijven voetballen jongens.'

Geen opmerkingen: