woensdag 14 maart 2012

Vrienden

Soms verrassen voetballers je ineens met een paar rake opmerkingen. Vaker is het iemand die net buiten het voetbal staat. Nog vaker is het iemand die niets met voetbal te maken heeft.

De nieuwe hoofdcoach van Chelsea – oud-speler Roberto Di Matteo – sprak in een wedstrijdvoorbereiding (“Ben blij dat X weer terug is, daar worden we beter van”) plotseling over vriendschap.

“Ik weet niet hoeveel vrienden jullie hebben, maar ik heb helemaal geen vrienden. Dus ook niet in de selectie.”

Zo. Geen vrienden. Het moet stil zijn geworden in de perszaal. De journalisten stonden daarvoor nog bij de Mars-automaat. Sloegen wat op elkaars schouders. Er werd gelachen. Journalisten maken er nogal eens een schoolreisje van.

Di Matteo vervolgde zijn filosofische bedenkingen: “Als mensen naar mij toekomen en zeggen: 'ik kwam laatst een vriend van je tegen', dan weet ik dat ze liegen. Ik heb geen vrienden. Dat is de realiteit. Ik ben 41 jaar en door mijn levenservaringen is deze situatie ontstaan. Het kost veel moeite om met mij bevriend te raken, maar dat heeft niets met voetbal te maken. Meer met eerdere ervaringen in mijn leven.”

De journalisten legden hun pennen neer. Vingers hingen slap boven toetsenborden. Een fotograaf keek weg en haalde zijn hand door zijn baard – de denker.

Vrienden? Wat was dat eigenlijk?

Onder de berichtgeving over de uitspraken ontspon zich een discussie over vriendschap. Als voorloper op de boekenweek schreven pubers van 12, 13, 14 (want dat zijn doorgaans de mensen die posten op zo’n blog – scroll er eens voor de grap doorheen) over diepe zielenroerselen.

'De-lano' schreef: “In je hele leven heb je misschien maar 2 a 3 echte vrienden. Die staan namelijk altijd voor je klaar en helpen je overal mee. De rest is maar een stel meelopers die het makkelijk vinden als je er bent. Aangezien di matteo weinig kans heeft gehad om ergens echte vriendschap op te bouwen is zijn verklaring heel logisch.

Ga maar eens na in je eigen leven. Hoeveel mensen buiten je familie om staan er altijd voor je klaar. Hoeveel mensen kan je snachts om 3 uur bellen met een probleem? Het zullen er niet veel zijn.”

Ook ik kreeg het nu even zwaar.

Een andere discussiant: “Ik had niet verwacht dat hij echt geen vrienden zou hebben. Maar dan ook echt géén een vriend.”

Ene ‘The_Bison’ ziet het niet zo somber: “Er zijn genoeg mensen die geen vrienden hebben maar een hechte familie en gezin en daar genoeg aan hebben. Mensen noemen tegenwoordig iedereen vrienden. Als ze even uitgaan en met elkaar dronken worden noemen ze het al vrienden.”

En om het te verduidelijken: “Een vriend is als je een hechte band hebt, dus niet als je alleen 12 biertjes met elkaar achteroverslaat op een zaterdag nacht.”

Ik knik. Inderdaad, The_Bizon, zo zit het.

‘Deplaszak’ vult aan: “kijk als jij naar werk gaat dan ben je toch daar voor werk in eerste instantie ,en ga je buiten je werk je vrienden opzoeken ,nou dat is toch hetzelfde?er zijn zoveel belangen daar ,het lijkt naar buiten toe wel allemaal vriendelijk maar iedereen wilt overleven dusja echte vrienden zul je daar niet 123 maken denk ik.”

Ook is er een verscholen communicatie-professional aanwezig. Niks zieligs met die Di Matteo: “Door te zeggen dat je helemaal geen vrienden hebt, maak je de media meteen mondood. Want ze kunnen nu nooit meer zeggen dat hij aan vriendjespolitiek doet. let maar op deze uitspraak wordt een hype, onder de trainers.”

Die boekenweek kunnen we overslaan, bij een lullige voorbeschouwing voor een zaterdagmiddagpot is alles al gezegd.

Geen opmerkingen: