- "Wat je ziet is dat de VVD en de PvdA allebei rond de 40 zetels halen, een heel groot aantal, waar ik ze ook van harte mee wil feliciteren, en dat wij toch rond de 15 blijven steken."
"Ja, maar hoe kómt dat dan?"
- "Nou, wat je dus ziet is dat ondanks het verhaal dat wij hebben geprobeerd aan de kiezer over te brengen, dat dit niet gebracht heeft wat we ervan gehoopt hadden, en dat we niet veel hoger konden komen dan een zetel of 12-15. Tel je daarbij op de enorm hoge scores van de PvdA en de VVD..."
Zo ongeveer gingen de interviews na afloop van de verkiezingsuitslag van vorige week. Elke vraag om uitleg werd beantwoord met een beschrijving van wat er zojuist was gebeurd. Ja, dat hadden wij ook wel gezien. Het kwam me erg bekend voor, dit type vraaggesprek, maar het duurde even voor ik wist waarvan:
"Hoe is deze nederlaag te verklaren?"
"Ja, wat je ziet is dat zij snel op 1-0 komen, en dat het ons dan niet lukt om tegen te scoren. Als het dan 2-0 wordt weet je dat het moeilijk wordt. We maken dan nog knap de 2-1, maar als dan die laatste nog valt in de tweede helft, ja, dan is het een heel lastig verhaal."
"Ja, maar hoe kómt dat dan?"
"Nou, wat je dus ziet is dat we 2-0 achterkomen, wat natuurlijk altijd een lastige opgave is. Het is ook een sterke tegenstander. Die goal geeft je dan nog moed, maar na die 3-1 konden de jongens het niet meer opbrengen."
De angst om echt iets te zeggen grijpt steeds verder om zich heen.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten